De liefde maakt het
sterven zoet.
’t Is d’eindpaal van ons smach
ten. Zoo soms de dood ons
weenen doet. Kan
slechts de dood verzachten.
(Dit bijzondere gedicht is een ode aan de liefde. Onze duiding die geautoriseerd is door een letterkundige van de Rijksuniversiteit Groningen is als volgt: Frederik Boerhave ziet na het overleden van zijn beminde vrouw uit naar zijn dood, waarna hij weer herenigd zal zijn met zijn geliefde.)